Listy
Wiedzy nigdy za wiele...

Lekcja 2 – dla zainteresowanych
● Podstawy religii i filozofii Majów
● Tzolkin - kod życia »13:20:260«



W przeciwieństwie do tego, co sądzi większość, religia Majów była monoteistyczna. Centralnym bogiem był Hunab KU – Wielki Duch, Pan Ruchu i Miary (odpowiednik naszego Boga); jego imię można było wymawiać tylko w świętych miejscach. Natomiast poszczególne bóstwa można przyrównać do rangi archaniołów i świętych.

Podobnie jak w naszej kulturze Majowie wierzyli, że człowiek został stworzony na obraz i podobieństwo Stwórcy, dlatego kod «13:20» był kodem Stwórcy i kodem człowieka. Można go odnaleźć w ciele ludzkim. 13 liczb, wyznaczających ruch, odzwierciedla się w 13 głównych stawach, natomiast liczba 20, definiująca materiał, z którego zostało utkane życie – w 20 podstawowych aminokwasach, jak również 20 palcach rąk i nóg, do których przyporządkowane są pieczęcie. Wszystko, co żyje, nasycone jest świadomością Stwórcy. To jest podstawą religii i filozofii starożytnych Majów.

Na Ziemi zewnętrznym odzwierciedleniem Hunab Ku było słońce. Ale prosty lud, patrząc na słońce, nie potrafił wyobrazić sobie doskonałości Stwórcy, dlatego kapłani wpisali 13 impulsów sprawczych i 20 uniwersalnych potencjałów świadomości pomiędzy 260 dni kalendarza. Dzięki temu lud, przechodząc przez nie, miał szansę krok po kroku przybliżać się do Stwórcy i swojej pierwotnej natury. □ To samo robimy my, śledząc 13-dniowe fale.

260 jednostek kalendarza Tzolkin powstaje z kombinacji 13 liczb i 20 pieczęci (13x20). Także ta liczba jest bliska człowiekowi. Życie ludzkie rozwija się w ciągu 260 dni, licząc od chwili poczęcia do czasu rozwiązania, czyli tyle dni, ile jest kinów w Tzolkin. Odpowiada to około 9 miesiącom ciąży. To oznacza, ze istota ludzka synchronizuje się z wibracją 260 potencjałów już w łonie matki i tu powstają pierwsze rejestry jej doznań, mające wpływ na jakość późniejszej inkarnacji. □ Dowiodła to także współczesna nauka.

»System nerwowy płodu dysponuje rodzajem pamięci, który neurolodzy nazywają pamięcią pośrednią... Programowanie sposobu zachowań i zdrowia na całe życie poprzez warunki życiowe w łonie matki jest tak samo ważne jak nasze geny, jeśli nie bardziej, w określeniu, jak będziemy funkcjonować mentalnie i fizycznie.« (B.Lipton, „Biologia przekonań”)

□ Teraz oderwij wzrok od komputera i powiedz, co zapamiętałeś z lekcji 2.
(Lekcja 1 – patrz post z 5 marca br.)
Ciąg dalszy niebawem.



Data publikacji: 15.03.2018